Uzupełnienie do ćwiczenia:
"Pierścienie Newtona"
INTERFERENCJA
to zjawisko nakładania się fal. Występuje ono wtedy, gdy spotkają się
ze sobą co najmniej dwie fale spójne, to jest takie, które mają jednakowe
częstotliwości i, jeśli występuje różnica faz, to jest ona stała w czasie.
Efektem interferencji jest występowanie
wzmocnień i osłabień interferencyjnych, czyli obszarów, w których natężenie
fali jest maksymalne i obszarów, wzajemnego wygaszenia się fal. Dla fal świetlnych
interferencja jest obserwowana jako szereg na przemian jasnych i ciemnych prążków.
Wzmocnienie interferencyjne następuje w tych miejscach, w których fale spotykają się w zgodnej fazie.
Poglądowo wyjaśnia to rysunek, na którym wykres C jest sumą wykresów
A i B:
Gdy fale spotkają się w przeciwnych fazach, całkowicie wygaszają się, tak jak to widać
na poniższym rysunku (wykres C):
Lampa sodowa to lampa, w której za pomocą zmiennego prądu elektrycznego pobudza się do
świecenia pary sodu, które wraz z argonem wypełniają bańkę szklaną. Najpierw zostaje
zainicjowany przepływ prądu przy pomocy specjalnej elektrody zapłonowej.
Następnie prąd, przepływający między dwiema innymi elektrodami lampy, powoduje przechodzenie elektronów na poziom wzbudzony, a raczej na dwa,
blisko siebie położone dwa poziomy, z których powracając na poziom podstawowy emitują
tzw. dublet sodowy, czyli dwie linie światła żółtego o zbliżonych długościach fali.
Te linie są dominujące w całym widmie atomów sodu, dlatego lampa sodowa była (szczególnie
do czasu, gdy lasery stały się powszechne) jednym z najczęściej stosowanych żródeł
światła monochromatycznego.
Drogą optyczną D nazywamy iloczyn drogi geometrycznej L
(czyli drogi przebytej przez promień światła)i współczynnika załamania
światła dla danego ośrodka n, czyli
D = n L
Wprowadzenie pojęcia drogi optycznej jest ważne, gdyż droga biegu promieni świetlnych
zależy od rodzaju ośrodka, w którym biegnie promień.
Mówi o tym zasada Fermata, która mówi, że promień biegnie od jednego punktu do drugiego
po najkrótszej drodze optycznej, bowiem wówczas przebywa tę odległość w
najkrótszym czasie. Okazuje się bowiem, że najkrótsza droga geometryczna nie
jest wcale najszybsza. Z zasady Fermata wynikają bezpośrednio
prawo załamania i
prawo odbicia światła.